
Ziekenhuisopname
Drie weken geleden werd ik in het ziekenhuis opgenomen voor een geplande operatie. Wat een ziekenhuisopname van één nachtje had moeten zijn, werd bijna een week in het ziekenhuis.
Tijdens de operatie werd er een breuk in mijn middenrif ontdekt die er al jaren gezeten moet hebben, volgens de arts.
Dubbele operatie
Plotseling was het dus een dubbele operatie. Daardoor konden ze me niet de medicijnen geven die ze normaal wel geven. Wat een pijn!
Ik kon niet eten en niet drinken en er werd een infuus aangelegd. Elke druppel water die ik probeerde deed verschrikkelijk veel pijn en kwam er net zo hard weer uit.
Doorademen lukte me niet en er werden foto’s gemaakt om te kijken of ik een klaplong had. Dit was gelukkig niet het geval.
Ik raakte lichtelijk in paniek. ‘Dit is niet te doen, maak me alsjeblieft terug open en maak het ongedaan’. Natuurlijk was dit geen optie maar ik zag het even niet meer zitten.
Ik kreeg morfine tegen de pijn.
Begraven
Voor de operatie heb ik nog eens tegen mijn man Mark gezegd dat, als ik er niet levend uit kom, hij weet welke begrafenisondernemer hij moet inschakelen. Omdat ik zeer tevreden over hen ben maar ook omdat ik zeker weet dat ze Mark zullen bijstaan op een manier die bij hem past. Hij weet ook wie hij vooral niet moet vragen.
Hij weet dat ik liever begraven wil worden dan gecremeerd. We hebben het hier vaker over gehad.
Wensen
Ik lees vaak dat je moet praten over wat je wensen zijn als je doodgaat. Die week in het ziekenhuis dacht ik erover na. Wat heb ik nog meer te wensen dan dat ik begraven wil worden en door wie? Ik heb er eerder over nagedacht en ik kwam weer tot dezelfde conclusie:
Een goed afscheid
Mijn wens is dat, als ik doodga, dat Mark en mijn familie op een goede manier afscheid kunnen nemen.
Dat ze kunnen terugkijken op een mooi afscheid en hoe dat er dan uitziet, dat laat ik aan hen over. Dat is niet aan mij. Zij moeten ermee verder kunnen leven.
Ik heb er alle vertrouwen in dat ze er iets moois van maken, ze kennen me goed genoeg om te weten wat bij mij en wat bij hen past.
Ze weten welke waarde het heeft om foto’s van de uitvaart te hebben en ze kennen mijn collega-afscheidsfotografen waarmee ik graag samenwerk en die prachtig werk leveren dus ook daar heb ik alle vertrouwen in.
Ik ben nog niet van plan om dood te gaan, mijn missie is nog niet voltooid. (Niet dat ik daar ook maar enige invloed op denk te hebben).
Alles vastleggen van tevoren?
Als jij het prettig vindt om alles van tevoren vast te leggen, moet je dat zeker doen. Ik hoor regelmatig dat je je familie daarmee helpt, dat zij die keuzes dan niet meer hoeven maken. Soms zal dat zeker zo zijn. Bedenk wel dat je je familie hiermee ook kansen ontneemt. Ik kom het in mijn werk als afscheidsfotograaf regelmatig tegen. Ik ga geregeld in gesprek met ouders die terminaal zijn en met mij over een uitvaartreportage willen praten. Zij bepalen dan waar ze wel of geen foto’s van willen. Dan staan de kinderen daar, in tweestrijd. Ze willen van een bepaald moment graag foto’s maar ‘mama heeft gezegd dat ze hier geen foto’s van wil’. Dan gebeurt het ook niet want kinderen gaan niet tegen de wensen in van hun ouders op zo’n moment. Natuurlijk probeer ik dat tijdens het gesprek met de desbetreffende ouder wel uit te leggen.
Dankbaar werk als afscheidsfotograaf
Gelukkig ben ik intussen weer helemaal hersteld en ben ik weer volop aan het werk als herinneringsfotograaf, afscheidsfotograaf en uitvaartfotograaf.
Ik hoop dat ik nog vele jaren dit dankbare werk mag blijven doen en families kan helpen en steunen door foto’s te maken tijdens het afscheid.
Wat vind jij?
Ik ben heel benieuwd hoe jij er over denkt. Wil jij zelf alles van tevoren vastgelegd hebben of geef je je familie ruimte om beslissingen te nemen?
Zou jij het fijn vinden dat de uitvaart van een geliefde naaste al helemaal geregeld is of zou je liever ook nog wat inspraak hebben?
Contact
Wil je meer weten over afscheidsfotografie of uitvaartfotografie? Dan vertel ik je er graag alles over en luister naar wat jouw wensen en behoeften hierin zijn.
Neem gerust contact met me op door te mailen naar contact@iljaverstraten.nl of bel of whatsapp op telefoonnummer: 06-402 89 825
Ilja Verstraten is een Nederlandse fotograaf, gespecialiseerd in afscheidsfotografie. Na de dood van haar broer ontdekte ze, tijdens de fotografie opleiding, de kracht van het vastleggen van herinneringen en specialiseerde zich als afscheidsfotograaf. Met haar website iljaverstraten.nl deelt ze haar kennis en ervaring op het gebied van afscheidsfotografie om anderen te helpen om te gaan met hun verlies en de herinneringen aan hun dierbaren vast te leggen en te koesteren.
Ilja’s blogs zijn persoonlijk, authentiek en bieden inzicht en troost aan mensen die te maken hebben met verlies en rouw. Met haar ervaring als afscheidsfotograaf heeft ze al vele anderen geholpen om hun eigen unieke rouwproces te doorleven.
Ilja gelooft dat elk afscheid een persoonlijke en unieke gebeurtenis is die moet worden geëerd op een manier die past bij de overledene en hun dierbaren. Met haar passie en expertise in afscheidsfotografie en rouwverwerking biedt Ilja een uniek perspectief op de manier waarop we omgaan met verlies en de manier waarop we herinneringen vasthouden aan onze dierbaren. Ze blijft zich inzetten om anderen te helpen in hun rouwproces en om de waarde van herinneringen te benadrukken in het leven van ieder van ons.
Ilja Verstraten is een empathische en gepassioneerde fotograaf, gespecialiseerd in afscheidsfotografie. Ze is open en eerlijk in haar communicatie en streeft ernaar taboes te doorbreken. Haar liefde voor de natuur en toewijding aan haar vak maken haar een unieke en authentieke persoonlijkheid.
Contact
Uitvaartfotografie
Ik help je liefdevolle momenten onvergetelijk te maken zodat je ze ze kunt verweven in je leven.
Afscheidsfotografie
De laatste woorden, een laatste kus, een laatste streling. Het zijn belangrijke momenten om te onthouden om daarna verder te kunnen leven in plaats van te overleven.