De kolibrie in mijn logo

Een aantal jaar geleden las ik over de symbolische betekenis van de Kolibrie. Dit sprak mij enorm aan en het paste zo goed bij mij en mijn werk dat de Kolibrie een speciale betekenis voor mij kreeg. Ik wist gelijk dat de Kolibrie deel uit moest maken van mijn logo. Het vertegenwoordigt wie ik ben en waar ik voor sta.

Enorme kracht

De Kolibrie is een prachtig vogeltje met fantastisch mooie kleuren. Ondanks dat hij piepklein is heeft hij een enorme kracht. De Kolibrie staat symbool voor onafhankelijkheid ( hij geniet met volle teugen van zijn vrijheid), moed, optimisme en is vol vertrouwen.

De vleugels van de Kolibrie gaan zo snel op en neer dat ze een brommend geluid maken, vandaar zijn Engelse naam: Hummingbird. Zo is neurieën voor ons ook heel gezond. Je voelt het in heel je lichaam en de Kolibrie herinnert mij eraan dat ik vreugde mag halen uit alles wat ik doe (en dat mag uitzingen). Doordat zijn vleugels zo snel gaan, ontstaat het oneindigheidsteken. Daarom staat de Kolibrie symbool voor energie, oneindigheid en doorgaan.

Winterslaap

De Kolibrie herinnert mij eraan dat ik regelmatig tijd moet nemen voor rust, ontspanning en slaap. Om te voorkomen dat ik altijd met mijn werk bezig ben en opgebrand raak. De Kolibrie doet dat door van het ene op het andere moment aan zijn winterslaap te beginnen. Zijn lichaamstemperatuur daalt en hij zet zijn veren op om zich te isoleren. Hij lijkt dan wel dood op zijn stok te zitten. Zo voorkomt hij dat zijn energie opgebrand raakt.

Realiseren van het onmogelijke

Kolibries zijn er in vele soorten. Ze zijn genoemd naar juwelen en sprankelende stenen zoals de Robijnkeelkolibrie. Dit is een buitengewone trekvogel. Elke winter eet hij dagenlang en slaat voedsel en energie op in zijn piepkleine lijfje. Dan vliegt hij dagen achter elkaar naar een warmere oorden. Hij vliegt tot wel 2500 kilometer. De wetenschap weet nog steeds niet hoe zo’n klein vogeltje zoveel energie kan opslaan. Dit maakt ze tot het symbool voor het realiseren van wat niet mogelijk lijkt.

Windrichtingen

Als enige vogel op de wereld kan de Kolibrie achteruit vliegen maar ook recht omhoog en recht naar beneden en ondersteboven. Bij het opstijgen kan hij een enorme snelheid bereiken en vanuit volle snelheid kan hij opeens stil blijven hangen in de lucht.
Doordat hij in alle richtingen kan vliegen, staat hij in verbinding met zijn innerlijke kracht en met de vier windrichtingen.

De vier windrichtingen staan voor mij voor de vier niveaus van de mens volgens de Ritual Coach Academy methode: mentaal (denken), fysiek (doen), emotioneel (voelen) en spiritueel (verbinding maken). Ieder mens heeft een voorkeursniveau en daarom vind ik het belangrijk om die te kennen en met elk niveau verbinding te kunnen maken om zo een afscheidsreportage te kunnen maken die voor iedereen goed voelt.

Snel tot de kern

De Kolibrie staat symbool om snel tot de kern te kunnen komen. Dit omdat hij, met zijn lange snavel, snel bij de nectar komt die diep verborgen in een bloem zit.

Dat was voor mij de reden om de opleiding ceremoniespreker te doen. Snel bij de kern van iemands verhaal komen, zien en horen wat écht belangrijk is voor iemand. Dat helpt mij om mensen te interviewen om hun levensverhaal op te schrijven, al dan niet geïllustreerd met foto’s.

Veerkracht en aanpassingsvermogen

Doordat de Kolibrie in alle vier de richtingen kan vliegen, staat hij symbool voor veerkracht en aanpassingsvermogen. Omdat hij achteruit kan vliegen kijkt hij terug in het verleden maar blijft er niet in hangen. Hij is flexibel en blijft in beweging.

Brenger van liefde

In veel culturen staat de Kolibrie symbool als brenger van liefde. In oude culturen worden hun veren gebruikt om liefdesdrankjes te maken.

De Kolibrie herinnert mij eraan dat er mooie momenten zijn in iedere dag. De kolibrie is het symbool van levensvreugde en lichtheid. Ik heb de kolibrie in mijn logo laten verwerken omdat zij laat zien dat er altijd nieuwe mogelijkheden zijn. Dat er een manier is om bij mijn gevoel te komen, de mooie dingen in het leven te zien en om mijn kracht te (her)vinden.

Samenzijn

Ik hoop dat mijn foto’s jou op dezelfde manier helpen. Ik hoop dat ze jouw geliefde weer even dichterbij brengen en je een moment kunt genieten van het samen zijn in je herinnering.

Het verhaal van de kolibrie

Dit verhaal is geschreven naar aanleiding van Wangari Maathai. Deze bijzondere Keniaanse vrouw heeft de Nobelprijs voor de vrede gekregen voor o.a. haar werk als milieu-activiste. Haar motto was, net als de Kolibrie, ‘ik doe wat ik kan’.

Ik vid het een prachtig verhaal:

Op een dag brak er een vreselijke brand uit in een bos – de enorme woudreuzen werden plotseling overspoeld door een brandende vuurzee. Bang vluchtten alle dieren uit hun huizen en renden het bos uit. Toen ze bij de rand van een beek waren, stopten ze om naar het vuur te kijken en waren ze erg verdrietig door het vuur en machteloos door de situatie. Ze waren allemaal aan het klagen over de vernietiging van hun huizen. Ieder van hen dacht dat er niets was dat ze konden doen om de brand te stoppen, met uitzondering van een kleine kolibrie.

Druppel voor druppel

Deze bijzondere kolibrie besloot dat het iets zou doen. Hij dook in de waterstroom en vulde zijn kleine bekje met water. Hij snelde het bos in en liet deze druppels vallen op het vuur. Daarna ging het terug naar de beek en deed hetzelfde weer, en het bleef teruggaan, opnieuw en opnieuw en opnieuw.
Alle andere dieren keken vol ongeloof, sommigen probeerden de kolibrie zelfs te ontmoedigen met opmerkingen als: “Doe geen moeite, het is te veel, je bent veel te klein, je vleugels zullen in brand vliegen, je snavel is veel te klein, het is maar één druppel, je kan dit vuur niet doven.”

Wat denk je wel dat je aan het doen bent?

En terwijl de dieren daar stonden, de inspanningen van de kleine vogel bagatelliserend, viel het de vogel op hoe hopeloos en verlaten ze eruit zagen. Toen riep één van de dieren naar de kleine vogel en daagde het uit in een spottende stem: “Wat denk je wel dat je aan het doen bent?”

En de kolibrie, zonder tijd te verspillen of ook maar een vleugelslag te missen, keek terug en zei: “Ik doe wat ik kan.”

---

Dit is wat ik ook probeer te doen, zowel in mijn privé-leven als in mijn werk. “Ik doe wat ik kan” en ik ben dankbaar dat ik een klein schakeltje mag zijn om het leven net iets lichter te maken.