Ik weef jou
Ik weef de tranen in mijn leven
Ik weef de trots in alle dagen
Ik weef de pijn in zachte strengen
Ik weef jou, in alle lagen
Wie je was, wie je zult blijven
Hoe je kijkt en hoe je lacht
Wat je gaf en wat ik leerde
Weven zal ik, alles wat je bracht
Ik weef het missen en het dragen
Ik weef de liefde die is gebleven
Ik weef jou met zorg en aandacht
In alle draden van mijn leven
Uit: 'Jij wordt gekend' van Floortje Agema
Publicatiebureau In de Wolken
Specialist in herinneringsfotografie
Tastbare herinneringen in beeld
Als je te maken krijgt met een verlieservaring of met verlies van mogelijkheden zoals bij sommige ziekten zoals Dementie of Parkinson, heeft dat een grote impact op je leven. Je wil vasthouden aan wat er nu is. Onzeker voor wat komen gaat. Bang dat herinneringen worden vergeten dat ze vervagen of dat ze je ontglippen. Met herinneringsfotografie houd je de herinnering levend.
Herinneringsfotografie helpt je herinneringen levend houden
Een verlieservaring draag je je hele leven met je mee. Het wordt deel van jou. Je kunt het niet verwerken, er zit geen eindpunt aan. Een verlieservaring heeft veel impact op je leven. Of het nu gaat om verlies van een dierbare of om verlies van mogelijkheden door ziekte, je gaat door een rouwproces. Rouw gaat altijd over liefde. Je rouwt om iemand die je lief hebt. Of om iets wat je lief hebt. Na een verlies moet je opnieuw leren genieten. Dat kost tijd. Dat gaat met ups en downs én door herinneringen levend te houden.
Verlies verweven in je leven
Daarom geloof ik dat je verlies niet verwerkt maar moet verweven in je leven. Dit doe je door je dierbare en het verlies daarvan niet dood te zwijgen, het mag er zijn met alle emoties die daarbij horen. Herinneringsfotografie helpt je om je verlies en alle emoties die daarbij horen te voelen en te beleven, zodat je het stukje bij beetje, draad voor draad kan verweven in je leven.
Als herinneringsfotograaf leg ik die herinneringen vast op beeld waardoor jij, met zorg en aandacht, de draad van het gemis kan verweven met de draad van de liefde. De herinnering blijft bestaan, vervaagt niet of wordt niet vergeten. Dat helpt jou om te leven, om door te leven, om voort te leven en uiteindelijk weer te genieten van het leven.
Herinneringsportret
Vaak denken we er er niet aan om een foto van onszelf te laten maken. Of we nemen er de tijd niet voor. Jammer, want vaak hoor ik dat mensen een mooie foto missen. Een tastbare en dierbare herinnering, een bewijs van iemands bestaan. Een herinnering aan je eigen leven of een tastbaar beeld van jouw leven nalaten voor naasten.
Ik help je de herinnering te onthouden door deze vast te leggen op beeld, puur en echt.
Uitvaartfotografie
“Ik vergeet echt niet hoe verdrietig het voelt”. Dat klopt! Het verdriet vergeet je niet. Maar wat je wel snel vergeet of wat je misschien niet opvalt, zijn de mooie momenten. Momenten van liefde, van troost, van genegenheid en verbondenheid. Deze momenten helpen jou later en geven je troost en steun. Je voelt je minder alleen.
Ik help je je herinneringen tastbaar te maken, zodat je ze liefdevol kunt verweven in je leven.
Herinneringsdocument
Als jijzelf of iemand die je lief hebt dementie heeft of een andere ziekte waarbij het geheugen achteruitgaat, neem je stukje bij beetje afscheid. Herinneringen vervagen of ontglippen iemand. Je moet afscheid nemen van de mogelijkheden die je had en je beeld van de toekomst verandert. Dat kan voelen als een rouwproces.
Ik help je je gedachten en gevoelens te ordenen met een waardevol herinneringsdocument.
Maak kennis met Ilja Verstraten | specialist herinneringsfotografie
Nadat mijn broer Peter overleed, vroegen mensen, ook hulpverleners, vaak of ik 'het' verwerkt had. Ik had hier geen antwoord op want hoe weet je dat? Hoe voel je dat? Eén psycholoog wist mij dat haarfijn uit te leggen: “Als je over je broer praat en je moet niet meer huilen, dan weet je dat je het verwerkt hebt”.
Nu weet ik dat dat het meest stompzinnige antwoord is wat ik ooit in mijn leven heb gekregen. Toen voelde het alsof ik iets heel erg verkeerd deed. Ik rouwde niet zoals het hoorde, niet volgens het boekje. Ik dacht werkelijk dat ik gek was. Ik had namelijk nog nooit moeten huilen als ik over Peter vertelde, ik vóelde het niet. Het was net alsof ik het in een film had gezien, niet alsof ik het zelf had meegemaakt.
Nu weet ik dat je verlies niet kunt verwerken. Het blijft altijd bij je. Het wordt deel van je. Ik ben dankbaar dat ik de verdrietigste gebeurtenis in mijn leven om heb mogen zetten in iets positiefs en met herinneringsfotografie nu anderen mag helpen.
Warme groet,
Ilja Verstraten
Klik op de logo's en beluister het interview en lees de artikelen die in de media zijn verschenen
