Herinneringsdocument
Het ABC van een afscheidsfotograaf
In ‘het ABC van een afscheidsfotograaf’ wordt het werk van mij als afscheidsfotograaf en uitvaartfotograaf uitgelegd. Wat doe ik, naast afscheid en uitvaarten fotograferen nog meer? Wat betekenen de benamingen? Wat is het verschil tussen afscheidsfotografie en uitvaartfotografie? Ken je de gesprekskaarten al die ik ontwikkeld heb zodat je handvatten hebt om te praten over afscheid? en de herinneringendoos? Ilja legt het uit in dit ABC van een afscheidsfotograaf en uitvaartfotograaf.
Lees meerDe kolibrie in mijn logo
De Kolibrie is een prachtig en kleurijk maar piepklein vogeltje. Ondanks zijn grootte, soms maar 6 cm, bezit de Kolibrie een enorme kracht. Door zijn snelle vleugelslag maakt hij een brommend geluid. Vandaar dat zijn naam in het Engels dan ook Hummingbird is. Doordat hij zijn vleugels zo snel beweegt, maakt hij het oneindigheidsteken. De Kolibrie herinnert mij er aan dat er in elke dag mooie momenten zitten en dat er altijd nieuwe mogelijkheden zijn. Ik hoop dat mijn foto’s jouw op dezelfde manier helpen.
Lees meerWaarom een afscheidsfotograaf?
Fotograferen is zoveel meer dan alleen maar ‘op het knopje drukken’. Wat doe ik als afscheidsfotograaf en uitvaartfotograaf nu precies? Waarom kost een afscheidsreportage of uitvaartreportage toch wel wat geld? Ik leg uit wat ik voor, tijdens en na de uitvaart doe en wat ik hiervoor allemaal nodig heb. Wist je dat ik soms ook huiswerk maak voor ik naar een uitvaart fotografeer? En heb je er wel eens aan gedacht om een uitvaartreportage of afscheidsreportage kado te geven?
Lees meerRouwen op jouw manier
“Je moet je verdriet een plekje geven”. Dit is een veelgehoorde uitspraak als iemand rouwt om de dood van een dierbare.
“Dingen geef je een plekje, emoties en gevoelens niet” hoor ik vaak. Toch geloof ik wél dat je je verdriet een plekje kan geven, zelfs móet geven. Je verdriet een plekje geven wil zeggen dat je een manier vindt om ermee om te gaan, om door te kunnen leven, om verder te kunnen leven. Het betekent niet dat je het ergens neer moet zetten en er nooit meer naar moet kijken.
Troost
Als afscheidsfotograaf en uitvaartfotograaf maak ik foto’s die troost bieden. Troost is waar ik op inzoom als fotograaf bij afscheid en uitvaart. Beelden van troost, dàt zijn foto’s die jou later helpen. Maar wat is troost dan? En is troost voor iedereen hetzelfde? De bedoeling van troost is niet dat het verdriet vermindert of verdwijnt maar troost maakt het juist mogelijk om het er te laten zijn. Hiervoor is intimiteit en verbondenheid nodig. Troost is een eerste levensbehoefte. Het gaat over koesterende warmte en liefde
Lees meerHet beslissende moment
Toen ik de opleiding fotografie deed, hoorde ik voor het eerst over Henri Cartier Bresson. Hij was een Franse fotograaf die de term ‘le moment décisif’, het beslissende moment gebruikte. Hij trok gelijk mijn aandacht. Hoe meer ik over hem hoorde, hoe meer ik onder de indruk raakte van zijn foto’s en van zijn manier van werken. Op 23-jarige leeftijd ontdekte hij de fotografie, tijdens zijn herstelperiode na een zware koorts. Hij zwierf hele dagen over straat, gespannen en klaar om af te drukken. “Vastbesloten om het leven te betrappen”.
Lees meerStoere mannen met een klein hartje
Er is niemand meer op de oude begraafplaats. Althans, bijna niemand. Alleen ik nog en 2 stoere mannen die een klein hartje blijken te hebben. De begrafenis is voorbij. De familie is naar huis. Er is niks meer te zien van de drukte en het grote verdriet wat hier net nog zo aanwezig was, behalve het open grafje en de bloemen en knuffels. Toch is het nog duidelijk voelbaar. Het verdriet “hangt in de lucht”. Ik sta alleen aan het grafje van Matteo. Ik maak nog wat foto’s van het mandje met de bloemblaadjes die er bovenop en er naast liggen. Dag kleine Matteo.
Lees meerPost-mortem fotografie
“Fotografeer je ook mensen die gestorven zijn?” Dit wordt me vaak gevraagd en als dat de wens van de familie is, doe ik dat zeker. Mensen vinden het vaak vreemd, ongemakkelijk, zelfs een beetje eng. Maar als ik het belang hiervan uitleg, merk ik toch dat ze het beter begrijpen en het zelfs ook wel een mooi idee vinden.
Het fotograferen van iemand na het overlijden heet post-mortem of postmortale (letterlijk: na de dood) fotografie. Dat doe ik als afscheidsfotograaf ook. Hans zei hierover: ‘het zijn geen enge beelden maar juist heel sereen en liefdevol”